İklim değişikliği, artık hepimizin bildiği bir gerçek. İnsan faaliyetlerinin bu değişikliklere tesiri su götürmez bir formda ortada. Alışılmış ki global sıcaklık artışının tek sorumlusu bizler değiliz. Lakin tekrar de, yıllar boyunca önemli bir tesir yaratmamız, bu mevzuda kuşkuya yer bırakmıyor. Yeni araştırmalar ise, insanlığın global iklim değişikliği üzerindeki tesirinin daha evvel düşündüğümüzden çok daha erken bir devirde başladığını gösteriyor.
Genellikle, global ısınmanın insan kaynaklı tesirlerinin belirginleşmeye başladığı periyot olarak, çağdaş arabaların yaygınlaşmaya başladığı periyot işaret edilir. Lakin, bu etkiyi birinci kere hissettiğimiz devrin, arabaların hayatımıza girmesinden çok evvel olduğu düşünülüyor. Araştırmacılar, insan tesirinin aslında sanayi ihtilalinin başladığı devirde, 19. yüzyılın ortalarında daha net bir biçimde ortaya çıktığını savunuyor.
Sanayi ihtilali, fabrikaların sayısının artmasıyla birlikte sera gazlarının salınımında büyük bir artışa yol açtı. Araştırmalar, iklim değişikliğine tesir eden birinci insan izlerinin, 1885 yılına, yani akaryakıtlı arabaların günlük hayatın bir kesimi haline gelmesinden önceye dayandığını öne sürüyor. Bu bulgular, Ulusal Bilimler Akademisi Bildirilerinde yayımlanan bir çalışmada ayrıntılı bir formda ele alınıyor.
Ancak, global iklim üzerindeki etkimizin ne vakit belirginleşmeye başladığını kesin olarak söylemek epey sıkıntı. Son yıllarda, iklim değişikliğiyle gayrette birçok değerli adım atıldı ve gelecekte güneş gücü üzere yenilikçi projelerin devreye girmesi bekleniyor. Tekrar de, deniz düzeyinin yükselmesini hakikaten durdurmak istiyorsak, uzun bir yolun bizi beklediği de bir gerçek.
Bazı bilim insanları, dönüm noktasını çoktan geçtiğimizi savunurken, başkaları şimdi emin değil. Ama şunu söylemek mümkün: Gerçek manada bir fark yaratmak istiyorsak, nerede ve nasıl yanlış yaptığımızı anlamamız kural. Bu, yalnızca geçmişte ne kadar ziyan verdiğimizi belirlememize yardımcı olmakla kalmaz, tıpkı vakitte, çağdaş hayat tarzlarımızdan vazgeçmeden, iklim değişikliğine daha fazla katkıda bulunmadan bir yol haritası çizmemize de imkan tanır.
