İlk Switch’i yalnızca Nintendo oyunları için değil de birden fazla oyun gereksiniminiz için kullanmış insanlardan biriyseniz, “imkânsız portlar” etiketine sahip olan oyunların da farkındasınızdır. Doom, Doom Eternal, Nier Automata, Hogwarts Legacy, No Man’s Sky, Dying Light ve doğal ki de The Witcher 3… Hepsi de Switch’in donanımını zorlayan, şaşırtan derecede düzgün çalışan (tamam, tahminen Hogwarts Legacy hariç, fakat bu portun var olması bile şaşırtıcı) ve “Acaba daha ziyadesiyle neler yapılabilir?” dedirten portlardı. Natürel piyasaya Steam Deck, ROG Ally, Legion Go üzere el bilgisayarlarının gelmesiyle bunlar şaşırtıcılığını kaybetti biraz. Tekrar de Switch üzere güçsüz bir aygıtta bunların çalışması geliştiriciler açısından büyük bir muvaffakiyet.
CD Projekt’in The Witcher 3’ü ek paketleriyle bir arada Switch’e getirmesinden sonra yeni Nintendo konsolunun çıkışında Cyberpunk 2077’yi, hem de Xbox One ve PS4’e gelmeyen Phantom Liberty ek paketiyle bir arada görmek pek de şaşırtmadı haliyle. Şaşırtan olan kısmı bu portun ne kadar başarılı olduğu ve bu sefer dışardan dayanak almak yerine portu büsbütün kendilerinin yapmış olması.
İMKÂNSIZ DİYE BİR ŞEY YOKMUŞ
CD Projekt Red’in Teknoloji departmanının lider yardımcısı Charles Tremblay’in IGN’e verdiği röportaja, Nintendo’nun şirkete 2023 yazında buluşup, “Bir donanım için paydaşlık yapmak ister misiniz?” teklifiyle başlayan Cyberpunk 2077 Switch 2 portu macerası, düşündüklerinden kolay olmuş. Bilhassa Switch 2’nin DLSS takviyesi ve PS4 ve Xbox One üzere evvelki jenerasyon konsollara göre daha fazla RAM’e sahip olması “Bu port mümkün mü?” sorusunu “Bu portu olabildiği en güzel hale nasıl getirebiliriz?” olarak değişmiş.
Cyberpunk 2077’nin, tıpkı konsollardaki üzere iki farklı grafik ayarı seçeneği var: Performans ve kalite. Konsolu televizyona bağlıyken kullandığınızda iki modda da 1080p çözünürlüğü hedeflerken, performans modunda 30fps yerine 40fps’i hedefliyor. Taşınabilir moddaysa kalite modunda 1080p çözünürlüğünde 30fps, performans modunda çözünürlük 720p’ye düşerken, FPS 40’a çıkıyor. Çözünürlüğün bu kadar düşmesinin en büyük sebebi de konsolun taşınabilir modda 10w güç kullanıyor olması büyük ihtimalle. 40fps modu daha çok VRR destekleyen için işe yarayan bir seçenek ve maalesef ki Switch 2’nin televizyona bağlandığında VRR desteklemiyor oluşu üzere ufak bir ıstırabımız var. Lakin taşınabilir modunda Switch 2’nin kullandığı ekran VRR desteklediğinden ötürü yararlarını görebiliyorsunuz.
Oyunun performansı beni bayağı tatmin etti dürüst olmam gerekirse. Birinci evvel sıfırdan başlayıp 10 saat oynadım ve oyun hem televizyonda hem de taşınabilir modda çok stabil bir 30fps verdiği görerek rahatladım. Görsel olarak da DLSS’in de yararlarını bir oldukça görüyoruz. Kimi spesifik dokuların kalitesi Xbox Series S’teki Cyberpunk’tan bile yüksek, görsel olarak hakikaten de The Witcher 3’ün Switch portu üzere bir şey kelam konusu değil. Yüklenme mühletleri de hiç kötü değil.
Bunların akabinde da daha evvel Xbox’ta bitirdiğim Cyberpunk kayıt belgemi, çapraz ilerleme özelliğiyle Switch 2’ye aktardım ve biraz etrafta dolanıp, ek pakete de giriş yapayım dedim. Ve evet, İtyaka’da internette çoktandır gördüğünüz üzere performans kaybı var. Ekseriyetle İtyaka’nın kalabalık bölgelerinde 20’lere kadar düşen bir performans kaybı kelam konusu. Buralarda da stabil 30fps görmeyi isterdim natürel ki, ancak PS5 ve Series X üzere güçlü konsolların bile performans/60fps modunda buralarda FPS kaybı yaşadığını ve Phantom Liberty’nin evvelki kuşak konsollara direkt çıkmadığını da düşünürsek pek de şaşırtan bir sonuç değil. Aşikâr ki Switch 2’nin işlemci gücü bu noktada yetersiz kalıyor.
SALLAN, YUVARLAN, DOKUN
Cyberpunk 2077, Switch 2’nin neredeyse her özelliğini kullanan sayılı oyunlardan biri. Oyunun bu versiyonunda Switch denetimcilerinin jiroskopunun yanı sıra, Joy-Con’un fare olarak kullanılma özelliği ve taşınabilir halinde dokunmatik ekranı kullanma seçeneği bile mevcut. Hatta enteresan bir formda Switch 2’ye klavye – fare bağlayıp o denli bile oynayabiliyorsunuz. Bu bir yanılgı mı özellik mi emin değilim, zira ayarlarda tuşları değiştirme üzere bir seçeneğiniz yok. Fakat kullanılabiliyor yani.
Benim bunlar ortasında en çok kullandıklarım jiroskop ve dokunmatik ekran oldu. Joy-Con’u fare olarak kullanma fikri pek hoş, ancak Joy-Con’u uzun müddet fare olarak kullanınca insanın eline ister istemez bir ağrı giriyor. Farelerin Joy-Con’lar üzere üretilmemesinin bir sebebi var sonuçta, hiç ergonomik değil. Bir iki saat denemek için hoş, lakin daima oynamak için pek önerebileceğim bir mod değil. Yeni bir Mario Party’de ya da WarioWare oyununda daha mantıklı olacaktır.
Jiroskop modunu kullanmamın en büyük sebebi gerek Pro Controller gerekse de Joy-Con’lar uygun birer denetimci olsa da bir Xbox Controller ya da Dualsense üzere nişan alması çok rahat olan analoglara sahip değiller. Jiroskop sayesinde nişan alırken ince ayar yapabilmek oynanışı bir epey rahatlatıyor. Joy-Con’ları iki elinize farklı ayrı aldığınızdaysa hareket sensörünü kullanarak akınlardan kaçınabiliyor, şarjör değiştirebiliyor ve elle yakın taarruz silahlarını kullanabiliyorsunuz. Sağ Joy-Con’u ufak bir bilek hareketiyle döndürüp şarjör değiştirmeye alışmak biraz vakit alsa da eğlenceli.
Dokunmatik ekran da taşınabilir modda oynarken en çok kullandığım özellik oldu. Sağ üst köşedeki haritaya dokunarak çabucak haritaya erişebilmek, haritada bakmak istediğim şeylere kaydırarak ulaşmak envanterde parmağımla kaydırıp ekipmanlarıma ve topladığım gereçlere süratlice göz atabilmek üzere şeyler kolay görünse de kendimi bunları gereğinden fazla kullanırken buldum.
Eğer bana “Peki sen nasıl oynamayı önerirsin?” diye soracak olursanız, televizyonda oynarken Pro Controller + Jiroskop özelliklerini kullanmanızı öneririm. Evet, Joy-Con’un hareket sensörüyle şarjör değiştirmek havalı ve yeni Joy-Con’ların daha büyük olmasıyla elde daha rahat hissettiriyor lakin Cyberpunk’ın dünyası içinde kaybolup gidebileceğiniz bir dünya ve saatlerce oynama ihtimaliniz bir epey yüksek olduğundan daima el – kol sallamak bir noktadan sonra bayabilir. Fare sensörüyle oynamak da en başta hoş olsa da dediğim üzere, uzun vadede el ağrıtan bir oynama biçimi. Pro Controller’la koltukta yayılarak oynayıp jiroskopla da nişan alırken ince ayar yapabilmek en pakı. Taşınabilir modda oynamıyorsanız olağan. Bu versiyonun en büyük olayı taşınabilir olarak Night City’de takılabilmek aslında, onu önermeye bile gerek duymuyorum.
DÜŞ YAKAMDAN NIGHT CITY!
Cyberpunk 2077, Switch 2’nin çıkışı için hakikaten inanılmaz bir oyun tercihi olmuş. Çıkışının üstünden beş yıl geçmiş olmasına karşın hala birden fazla teknoloji içerik üreticisinin benchmark testlerinde kendine yer edinen ve çıkışındaki halinden neredeyse eser kalmayan Cyberpunk, Switch 2’nin birinci gününden hem oyunculara hem de geliştiricilere bu konsolda neler yapılabileceğini kanıtlamış. İtyaka’daki performans kasvetleri ve etrafta hala karşılaşabileceğiniz, oyunu kırmayan görsel yanlışlar (bundan ötürü “eski halinden neredeyse eser kalmayan” dedim) olmasa, kusursuz bir port deyip geçebilirdik. Şayet daha evvel oynamadıysanız ve/veya taşınabilir bir platformda oynamak istiyorsanız, Cyberpunk’ın Switch 2 portunu rahatlıkla önerebilirim. 60fps ve ışın izleme dışında neredeyse hiçbir şeyden ödün vermeyen bir port kelam konusu. Ha bu ikisinden biri (ya da ikisi) sizin için önemliyse… Oyun yıllardır meczup üzere indirime giriyor her platformda yahu. Ne yapacaksınız Switch 2 portunu?
