Sizin birinci FF oyununuz kaç bilmiyoruz lakin biz üçüncü oyunla başlamıştık. 1990 yılında üretilen bu hoşluk, NES sisteminin en kıymetli isimlerinden birisiydi. FF serileri, periyodunda oyun tüketen herkesin hayatında değerli bir yere sahiptir. Mutlaka JRPG’nin temellerini oluşturan ve her oyunuyla kendisine kimi şeyler eklemeye çalışan, bu kadar uzun müddettir piyasada olan seçkin isimlerden birinden bahsediyoruz. Artık ise FF serinin tahminen de en farklı oyunlarından birisi ile karşı karşıyayız. Neden mi? Bu soruya sahiden uzun bir yanıtımız var…
Yeni oyunumuzda Valisthea isimli bir dünyada bulunuyoruz. Bu dünya Ash ve Strom olarak ikiye bölünmüş durumda. Her iki bölgeye de dağılmış olan Mothercrystal denilen, devasa büyülü kristaller kelam konusu. Bu kristaller “aether” denilen bir güç sağlamakta ve bu sebepten dünyadaki her bir varlığa tesir etmekte. Ayrıyeten insanların büyü kullanma gücünde de tesirleri var. “Bearers” olarak bilinen kimi beşerler, bu kristalleri kullanmadan büyü yapma gücüne sahipler ki genelde bu arkadaşların sonları berbat bitiyor. Dünya üzerinde daha evvelki oyunlarda “Summons” olarak karşımıza çıkan Eikons’lar, “Dominant”lar tarafından bir manada var edilen muazzam güçlü yaratımlar dolaşıyor. Dünyada kendilerinden sekiz adet bulununuyor. Phoenix, Shiva, Ramuh, Leviathan, Titan, Garuda, Odin ve Bahamut. Bu sekizlinin haricinde bir de oyun boyunca bizi rahatsız eden Ifrit isimli Eikon bulunuyor ki kendisi sıklıkla karşımıza çıkıyor. Bu dünyaya Grand Duchy of Rosaria, the Holy Empire of Sanbreque ve Dhalmekian Republic Storm kıtasında, the Kingdom of Waloed ise Ash bölgesinde baskın bulunan isimler.
Dünya hakkında bu kadar bilgi verdikten sonra biraz da ana karakterimizin kim ve ne peşinde olduğundan bahsedelim. FF: XVI boyunca denetim edeceğimiz karakterimizin ismi Clive Rosfield. Kendisi Archduke of Rosaria’nın birinci doğan erkek çocuğu ve karşılaştığı Ekion’lardan güç çalabilen bir kılıcın da sahibi. Bu arkadaşımızın gençliği Rosalith kalesinde küçük kardeşi Joshua Rosfield, meskenin bir manada koruyucusu olan Jill Warrick ve yoldaşı diyebileceğim Torgal ile geçiriyor. Rosari’da natürel herkes bir sonraki Ateş Eikonu olarak Clive’ın olacağını düşünürken, kardeşi Joshua Anka Kuşunun Hükümdarı olarak doğar ve işler birazcık karışır. Bu noktadan sonra kendisini kılıca adayan Clive girdiği bir turnuvada birinci olur ve Anka Kuşunun alevlerinin bir kısmını kullanma yeteneği ile kutsanır.
Alevler Gecesi olarak bilinen bir olay esnasındaysa İmparatorluk güçleri Clive ve ailesine hain bir akın düzenler. Bu hücum esnasında Ifrit ortaya çıkar ve Anka ile Ifrit Eikon’u ortasında muazzam bir savaş başlar ki esasen bizim için de oyun bu savaştan sonra başlıyor. Clive artık intikam peşinde koşmaktadır ve yeni dostlar ve müttefikler toplayacağı bir seyahate çıkar. İşte tam bu noktada da biz de oyuna dahil oluyoruz diyebiliriz…
Final Fantasy serisi ne çeşitte bir oyundur diye sorsak, sanıyorum insanların büyük bir kısmı “sıra tabanlı bir RPG”dir diyecektir. Hakikaten son altı oyuna baktığımızda, bu mantıktan ufak ufak sıyrıldığını ya da sıyrılmaya çalıştığını görüyoruz. XVI. oyun ise nitekim de bu denemelerin meyvesi diyebiliriz. Lakin bu meyve kimileri için çok fazla olabilir. Neden mi? Çünkü oyun baya baya Devil May Cry serisine dönüşmüş de ondan. Çok süratli ve kombo taarruzlar yapmanın mümkün olduğu oyunda, birebir vakitte havada da ataklar yapabiliyoruz. Çok fazla kombo opsiyonunun bulunduğu oyunda, ortaya çıkan efektler de tam bir epilepsi krizi serisi. Her ne kadar bazıları için rahatsız edici derece kombo odaklı olsa da kendi içerisinde birçok opsiyon sunması açısından çok keyifli.
FF dünyasından tanıdığımız çokça düşman karşılaşmak işten bile değil lakin benim için varyasyonlar bir noktadan sonra tükendi. Natürel bu tek tipleşme halini farklı boss savaşları bir anda bozmayı başardı. Artık Souls Like oyunların da tesiriyle, FF: XVI da dahil olmak üzere birçok oyun kısım sonu canavarı konsepti üzerinde hiç olmadığı kadar çok çalışıyor. FF: XVI’da bu bahiste üzerine düşeni çok âlâ biçimde gerçekleştirmiş. Artık spoiler vermeyeceğiz ancak karşınıza çıkan her boss ile keyifli ve bazen de can sıkıcı dakikalar geçireceğinizin garantisini veriyoruz. Evvelden alıştığımız “stagger meter” ile yere düşen ya da savunmasız kalan düşman arkadaşlara bol keseden ziyan verme mantığı, yeni oyunda da bizlerle. Değişen savaş mantığının ve tanıdık düşman ünitelerinin bir ortaya gelmesi ile bir noktada serinin RPG havası kaybolmuş diyebiliriz. Yani bir yenilik ve değişim kelam konusu fakat evvelki oyunlara kıyasla RPG’den çok aksiyon var demek daha gerçek olur.
Karakterimizin yakın atak, menzilli hücum ve Eikon gücü kullanabiliyor olması pek olağan hücum versiyonlarını çoğaltmış. Eşya tarafına baktığımızdaysa RPG mantığının tekrar uzaklara hakikat fırlatılıp atıldığını görüyoruz. Evet, farklı eşya slotları var lakin eşyaların sağladığı bonuslar genelde Combo, downthrust, Rime ya da Impulse ziyanı arttırma ya da muhakkak özelliklerin tekrar kullanma mühletini azaltma halinde tasarlanmış. Rakamsal net bedellerin olmadığı, bonus puanların hesapladığı bir oyun tecrübesi, pek olağan temel RPG mantığından olabildiğince uzaklaşmış oluyor.
Yeni oyunla birlikte seriye eklenen bir öbür yeni özellik de Active Time Lore. Bu özellik sayesinde izlemekte olduğumuz cut scene’i durdurup, o ana kadar bahsedilen husus, bölge ve karakterler hakkında yazılı olarak bilgi alabiliyoruz. Aslında buna benzeri bir bilhassa 2016 yılında üretilen Tyranny isimli oyunda, diyalog içerisinde geçen özel isimlerin parlatılarak, üzerine geldiğimizde ilgili bilgiyi verdiği bir model ile kullanılmıştı lakin bu versiyonda görüntüyü durdurup bilgi almak, işleri biraz daha farklı hale getirmiş. Bu sayede öyküden kopmadan, kopsak bile “yahu bu neydi?” diye boş boş bakıncaya kadar süratlice bahis ile alakalı bilgi alabilmek, anlatı açısından çok kuvvetli olmuş. Girişte hususla alakalı bu kadar çok bilgi verebilmemin sebeplerinden bir adedinin de bu özellik olduğunun altını çizmek isteriz.
Eski FF oyunlarında çok fazla ana misyon odaklı bir yapı kelam konusuydu. Hatırladığımız kadarı ile sekizinci ve on ikinci oyunlarda nitekim yan misyon ve bu misyonlardan elde edilebilen şeyler kelam konusuydu. Lakin yan nazaran mantığı oldum mümkün FF oyunlarında ilgi görmedi. Ama yeni oyunumuz aranan yan misyon ölçüsü ve sonuç olarak sunduğu bonuslar konusunda biraz cömert davranmış. Çok kolay vazifelerden, baya zorlayıcı vazifelere kadar uzanan bir silsile kelam konusu. Bilhassa kentlere daldığımızda, etraftaki beşerlerle olabildiğince konuşmakta yarar var.
Daha evvelki FF oyunlarından tanıdığımız Bounty ya da Hunt mode XVI’da da kendisine yer bulmuş. Temelde sistem pek natürel birebir: Bounty’i al, peşine düş, öldür, bonusu al. Ancak bu sefer kelam konusu düşman ünitelerini bulmak evvelki oyunlara nazaran biraz daha güç çünkü yerleri haritada işaretlenmiyor.
Tıpkı eski yöntem oyunlarda olduğu üzere verilen tarife nazaran ilerleyip haritada yerlerini keşfetmemiz bekleniyor. A, B, C ve S zorluk düzeylerine olan Bountyi’lere, Hunt Board üzerinden ulaşmak mümkün. Varsayım edebileceğiniz üzere S zorluk düzeyi en yüksek olanı. Siz siz olun amaçların hepsini yok etmeye çalışın çünkü özel eşyaların haricinde oyundaki en kuvvetli craft’lara dair gerekli gereçlerden kimileri yalnızca bu arkadaşlardan düşüyor. Toplamda 32 adet bulunan Bounty’lerin her birini öldürdüğümüzde “Hunter, Hunted” trophy’sini aldığımızı da hatırlatayım. Tahminen fazladan motivasyon olur. Tüm bunlar da size kâfi gelmediyse, FF: XVI’ya ilişkin orijinal bir mode bulunuyor: Final Fantasy mode ya da bir öteki ismiyle New Game+ mod. Bu mod sayesinde oyununuzu en baştan, çok daha fantastik zorluklarda tecrübe edebiliyoruz.
Düşmanların hayat puanları ve verdikleri hasarlar artıyor, en üst düzey 100’e çıkıyor, olağan oyunda görmediğimiz düşmanlarla karşılaşıyoruz, Ultima silah yapabiliyoruz, tıpkı eşyadan daha fazla bulduğumuzda hali hazırda olandan daha güçlü bir versiyonuna çevirebiliyoruz ve Flawless Material’ları ana oyunun olağan gidişatında da bulabiliyoruz. Oyunu bitirdikten sonra birazcık baktım ve tecrübe ettiğim kadarı ile FF serisini ve yeni savaş mekaniklerini beğeniyorsanız, muhakkak oyunu bu halde de bitireceksiniz demektir. Bizden söylemesi…
Son olarak seslendirmeleri ve de bilhassa müzikleri harika! FF: XVI oynamayacaksanız bile en azından YouTube’dan kimi sahneleri açıp oyun müziklerine bir bakın derim. Tahminen en düzgün demek abartı olabilir lakin katiyen FF tarihinin en âlâ müziklerinden birisine sahip; çok net.
Oyunun eksik taraflarını yazının içerisinde bir nebze de olsa belirttim lakin dediğim üzere bu kadar aksiyon odaklı bir oyun olması, FF ruhunu ne kadar taşımasına müsaade veriyor ben de emin değilim. Evet, sıra tabanlı modelden birazcık uzaklaşmakta yarar var lakin düşman ünitesi havaya zıplatıp, indirinceye kadar on binlerce kombo yaptığımız bir DMC versiyonuna da açıkçası çok gerek olduğunu düşünmüyoruz. RPG öğelerinin birçok manada oyundan silinip gitmesi de bir öteki bahsedilmesi gereken eskiler ortasında. Evet, Game+ modunda tıpkı eşyalardan toplayarak hali hazırda olan eşyayı güçlendirme mantığı oyuna eklenmiş ancak bu pek de bir işe yaramıyor.
Açıkçası biraz daha rakamsal kıymetlerin ön planda olduğu, farklı eşyaların, farklı özellikler sunduğu bir RPG yapısı beklerdik. Arıca FF: XVI, katiyetle serinin en tek düze ilerleyen üretimlerinden birisi olmayı da başarmış. Haritalarda keşfedilecek çok az nokta olduğu üzere, gidip gezilecek yerler de yok üzere bir şey. Bir yere dalıyorsunuz, sonra o denli dümdüz ilerliyorsunuz. Artık karşınıza ne çıkarsa üzere bir mantık kelam konusu.
Artık bu ekolde bir oyun tecrübesi pek cazip gelmiyor. Düşman birliklerinin kendisini tekrar etmesi de işin tuzu biberi olmuş. Bir noktadan sonra dümdüz yolda ilerlediğimiz, gibisi düşmanları yok ettiğimiz bir oyun tecrübesi ortaya çıktığı için kimi vakit oyundan uzaklaştığım anlar olduğunu belirtmeliyiz.
Sonuç
Seriye yeni başlayacakların mutlaka birinci oyunu olmaması gerektiğini düşündüğümüz bu üretim, FF serisine yeni bir soluk mu yoksa hafif boğulma hissiyatımı getirmiş bunu vakit gösterecek. Şayet serinin hayranlarındansanız pek alışılmış tecrübe etmeniz gereken bir üretim fakat umuyoruz gelecekte ya daha ayrıntılı bir RPG sistemi üzerine kurulu bir oyun ya da şahsına münhasır, yeni fikirlerle karşımıza çıkan bir savaş sistemi ile bezenmiş bir oyun ile karşılaşırız. Bizim için şimdilik FF modu yapılmış bir DMC oyunu üzere ancak bakalım vakit ne gösterecek.
Ertuğrul Süngü
Künye
- Yapım: Square Enix
- Dağıtım: Square Enix
- Tür: Aksiyon
- Platform: PC, PS5
- Web: uk.finalfantasyxvi.com
