Gezegenimiz hakkında bildiklerimiz her geçen gün biraz daha derinleşiyor. Dünya’nın yüzeyinin altında ne olduğuna dair sorular hala tam manasıyla yanıtlanmış değil. Lakin geçtiğimiz günlerde bu büyük tabloya yeni bir modül daha eklendi: Araştırmacılar, daha evvel tanımlanmamış üç yeni mineralin varlığını doğruladı.
Raydemarkit, virgilluethit ve stunorthropit ismi verilen bu mineraller, şu anda Dünya’da tarifli 6.000’e yakın mineral cinsinin en yenileri ortasında yer alıyor. Birinci bakışta çok özel görünmeyebilir; lakin yeni bir mineral bulmak, bilim insanları için epeyce az ve bedelli bir gelişme.
Üç mineral de ABD’nin New Mexico eyaletindeki Cookes Peak bölgesinde keşfedildi. Bölgede uzun müddettir yürütülen mahallî jeoloji çalışmaları sayesinde tanımlanabilen bu oluşumlar, fizikî özellikleri bakımından birbirinden epeyce farklı.
Raydemarkit, ekseriyetle bir milimetreden kısa, ince iğne biçiminde ve renksiz. Bükülebilir yapısıyla dikkat çekiyor. Virgilluethit, sarımsı ve yeşilimsi renklerde, küçük plaka gibisi kristaller halinde oluşuyor. Stunorthropit ise opak, süt beyazı renginde ve bıçak gibisi bir yapıya sahip. Yer yer öbür bir mineral olan sidwillite’in yerini alabiliyor.
Bu minerallere, bölgedeki jeolojik araştırmalara katkı sağlayan bireylerin isimleri verildi.
Bu keşif neden değerli?
Her yıl dünyanın farklı yerlerinden yaklaşık 100 yeni mineral önerisi, Milletlerarası Mineraloji Derneği’ne gönderiliyor. Ancak bunların sırf bir kısmı resmen tanınıyor. Birçok vakit, bu mineraller yalnızca tek bir coğrafik noktada bulunabiliyor. Bu da onları jeolojik açıdan daha özel kılıyor.
Yeni mineral bulmak, sadece bilimsel bir muvaffakiyet değil; birebir vakitte Dünya’nın iç yapısını, bu yapıların vakitle nasıl oluştuğunu ve hangi şartlarda varlıklarını sürdürebildiklerini anlamaya da katkı sağlıyor. Bilhassa farklı bölgelerde de rastlanan mineraller, teknoloji alanında kullanılabilecek potansiyel hususlar olarak ayrıyeten inceleniyor.
Raydemarkit ve virgilluethit üzere birtakım mineraller, geçmişte laboratuvar ortamında yapay olarak üretilmişti. Fakat bunların tabiatta doğal yollarla oluşmuş halleriyle belgelenmesi, ilk sefer gerçekleşti. Bu durum, bilim insanları için değerli bir dönüm noktası zira laboratuvarda gösterdiği özellikler ile tabiatta sergilediği davranışlar ortasında farklar bulunabiliyor. Bu da yeni sorular ve araştırma alanları doğuruyor.
Bu keşif, The Canadian Journal of Mineralogy and Petrology mecmuasında yayımlanan iki farklı çalışmayla bilim dünyasına duyuruldu. Yeni mineraller sırf element seviyesinde bir çeşitlilik sunmakla kalmıyor; birebir vakitte gezegenimizin jeolojik geçmişine dair ipuçlarını da içinde barındırıyor.
