Hayatta kalma oyunları uzun bir müddettir tanınan tipler ortasında yer alıyor. Birçok farklı tıp ve halde karşımıza çıkan bu oyunlar ortasında, sanıyoruz 11 Bit Studios’un oynadığı rol bir epey değerli. Birinci olarak This War of Mine ile kendisini gösteren firma, periyodu için muazzam bir muvaffakiyete imza atmayı başarmıştı. Ardından, Frostpunk ile çıkageldi. Bu sefer birkaç kişi yerine kalabalık bir kenti hayatta tutmaya çalıştığımız oyun, kısa müddette kendisine büyük bir hayran kitlesi toplamayı başardı. Her iki oyun da temelde oyuncuları etik ve ahlaki seçimler yapmaya itiyordu. Bu seçimler ve sonuçları bilhassa This War of Mine oyununda ziyadesiyle besbelliydi çünkü az ölçüdeki karakterden birisini denetim ettiğimiz için kişisellik daha fazla devreye giriyordu.
Frostpunk bir kent kurmayı ve bu kentteki insanları büyük bir faciada nasıl hem keyifli edebilir hem de nasıl hayatta fiyatım hissiyatını oyuncuya muazzam halde vermişti. Hakikaten ortadan geçen yıllardan sonra nihayet Frostpunk 2 ile karşılaştık. İncelememiz biraz gecikti lakin ortada da çokça oyunu tecrübe etme talihimiz oldu. Gelin artık sizi bitmeyen soğuğun içerisinde hayatta kalmaya çalışan bir küme insanı ve onları direktörün ne kadar sıkıntı olduğunu anlatmaya çalışalım…
Bildiğiniz ve yazılarımızı takip edenlerin de bizden sıkça duyduğu üzere, yeni oyun üretiminin uzun yıllardır sekteye uğradığını düşünüyoruz. Hele bir de seri oyunlara yeni bir üretim eklendiği vakit, güya yeni bir oyundan çok büyük bir DLC’ymiş hissi alıyoruz. Lakin Frostpunk 2 nitekim de başlı başına ikinci bir oyun olmuş diyebiliriz. Oyunumuz, birinci oyundan 30 yıl sonrasında, 1916 New London’da geçiyor. Daha önce kömürle olan alakamız artık petrole dönüşmüş durumda. Hal bu türlü olunca yeni teknolojiler, yeni ideolojiler ve yeni fraksiyonlar devreye giriyor. En son maksadımız gelmekte olan büyük soğuktan halkımızı korumak.
Öncelikle gelişen grafiklerden ve genel görünüşten başlayalım. Oyunumuz Liquid Engine’den Unreal Engine 5’e geçiş yapmış. Yenilenen grafik motorunun oyun üzerindeki tesirlerini izleyeceğiniz rastgele bir görüntü da bile görmek mümkün. Haritamız birinci oyuna nazaran çok daha büyük ve zoom out ve in modları sayesinde çok geniş bir açıdan, çok daha ayrıntılı bir görüşe hakikat yakınlaşıp uzaklaşabiliyoruz. Binaların ayrıntıları ziyadesiyle kâfi halde verildiği üzere, farklı binaların kendilerine has çalışma biçimleri de oyuna renk katıyor. Büsbütün beyaz olan bir düzlemde kullanılan renk paleti seçimi de mükemmel olmuş. Müzik tarafındaysa birinci oyundan tanıdığımız Piotr Musial muazzam besteler yaratarak oyuna resmen ruh katmış. Ayrıyeten oyun esnasında olan olayları anlatan bilgilere dair kullanılan görsel ve yazılar da şahsına münhasır bir havada. Anlayacağınız sanatsal manada sahiden bir bütünlüğe ve estetiği sahip bir oyun ile karşı karşıyayız.
Evet, oyunumuz birçok açıdan hoş gözüküyor fakat bildiğiniz üzere oyunların görünüşünden çok sundukları tecrübeler bizim için temel ehemmiyet arz eden noktadır. Öncelikle en büyük değişiklikle kelama başlayalım. Birinci oyunda makul noktalara tek tek kentler ya da üretim noktaları kuruyorduk. Bu durum ikinci oyunla büsbütün değişmiş ve bir seferde birkaç noktayı kaplayan “district” yani semt ya da bölge mantığına dönüşmüş. Bu ne mi demek? Artık tek bir nokta yerine, birkaç noktayı kaplayacak biçimde dizilen binalar yapmamız gerekiyor. Hal bu türlü olunca harita üzerinde de daha ayrıntılı düşünmek, neyi nereye kuracağımızı yeterli hesaplamak gerekiyor. Misal, Housing District’leri olabildiğince ısıtıcıya yakın ve yan yana yapmak, toplam ısı gereksinimlerini azaltıyor.
Oyunda toplam altı adet district bulunuyor. Bunlardan en değerlisi pek doğal Food District. Yiyecek olmadan insanların yaşaması pek mümkün değil fakat ısı en kıymetli kaynak, bunu da yeri gelmişken belirtelim. Beşerler aç olarak bir mühlet yaşayabiliyor fakat ısı olmadan kısa müddette ölüyorlar. Genel olarak binalara baktığımızdaysa Housing, Food, Extraction, Industrial, Logistics, Central ve Universal olarak yedi başlığa bölebiliriz. Her başlık altında birçok farklı bina bulunuyor ancak bu binaların büyük bir kısmı, oyundaki fraksiyonlarla olan bağlantınız sonucunda kullanılabilir hale geliyor. Hah, artık gelin az da fraksiyonlardan bahsedelim.
Oyunumuzda toplam 12 farklı fraksiyon bulunuyor. Ana senaryoda Stalwarts, Pilgrims, Faithkeepers ve Evolvers ile hudutlu bir tecrübe yaşıyoruz ancak bilhassa Utopia Builder mod’unda 12 fraksiyon ile karşılaşabiliyoruz. Açıkçası oyunun en eğlenceli ve farklı kısmı bu gruplarla uğraşmak diyebiliriz. Her birinin bizlerden istedikleri ya da reaksiyon gösterdikleri durumlar oluyor. Fund Projects, Make Promise, Grant Agenda ve Promote üzere başlıklar sayesinde kendileri ile aramızı güzel tutabiliyoruz. Olağan gibisi formda işler berbata de gidebiliyor. İddia edebileceğiniz üzere herkesle ortayı uygun tutmak imkansız üzere bir şey. Bu sebepten öncelikle fraksiyonların beraberinde getirdiği olumlu ve olumsuz durumları yeterli gözlemlemek lazım. Bu sayede kendimize bir oyun stratejisi belirleyebiliriz.
Unutmayın, fraksiyonlarla aramız uygun olduğu sürece sunacakları Special Actions ve Fervour Action’lar, oyun tecrübemize büyük tesir ediyorlar. Madem farklı seslerden bahsediyoruz, Frostpunk 2’nin en değerli özelliklerinden bir başkası olan meclisten de bahsedelim. Council Hall binasını yaptığımız anda devreye giren meclis, anında birinci oturumuna başlıyor. Meclisin maksadı, mümkün mertebe durum prestiji ile faydamıza olan maddeleri onaylatmak. Bir yasa tasarısının meclisten geçmesi için, oy çoğunluğu gerekiyor. Misal 100 bakan varsa, 51 tanesinin maddeyi onaylaması gerekiyor.
Oylamaya geçmeden evvel de karşımıza çıkan menüde kabaca kimlerin daha olumlu, kimlerin çekimser ve kimlerin olumsuz olduğunu görebiliyor olmamız da avantajımıza. Şayet yeteri ölçüde insan hususa olumlu yaklaşmıyorsa, “Negotiate” diyerek husus ile alakalı farklı vazifeler tamamlayıp yola devam edebiliyoruz. Survival, City, Society ve Rule olarak dört kategoriye bölünen kanunların, kendi altlarında farklı başlıkları bulunuyor.
Sonuç
Açıkçası FrostPunk 2 birinci oyuna nazaran birçok açıdan değişmiş. Artık daha fazla kent kurma mekaniklerine yük vermiş, birçok açıdan yeni bir oyun ile karşı karşıyayız. Bu esnada birinci oyundaki samimiyeti biraz kaybettiğini belirtmeliyiz. Yani aldığımız kararların sonuçlarında meydana gelen olaylar, bizi birinci oyundaki kadar etkilemedi. Birinci denemede aldığınız kararların birçoğunun yanlış olduğunu ikinci ve üçüncü denemede anlayacaksınız ki bu da hayatta kalma oyunlarının genelinde olan bir yaklaşım. Yeniden de sanıyoruz yeni oyuncuları çok da kendisine çekecek bir mantık değil. Gerçekten Forstpunk 2 getirdiği yeniliklerle bence güzel bir ikinci oyun olma örneği sergiliyor. Evet, birtakım can sıkıcı oyun mekanikleri kelam konusu olabilir fakat deneyimlediğimiz müddet boyunca beni kendisine kilitlemeyi başaran bir üretim.
Ertuğrul Süngü
KÜNYE
