Güneş gücü kesimi, giderek artan gümüş muhtaçlığı nedeniyle bir krizle karşı karşıya. Uzmanlar, güneş paneli üretiminde gümüş kullanımının önümüzdeki yıllarda global arzın kıymetli bir kısmını tüketeceği konusunda uyarıyor.
Güneş gücünde büyük kriz
Son yıllarda güneş gücü alanında büyük bir büyüme yaşandı ve bu durum, güneş paneli üretiminde kullanılan gümüşe olan talebi değerli ölçüde artırdı. Ghent Üniversitesi ve Laborotec’in yayımladığı bir araştırmaya nazaran, 2030 yılına kadar fotovoltaik (PV) sanayisinin yıllık gümüş muhtaçlığı 14 bin tona çıkacak.
Aynı yıl için öngörülen toplam global gümüş arzının ise 34 bin ton olması bekleniyor. Bu sayılar, gümüş gereksiniminin ne kadar büyük bir boyuta ulaştığını gösteriyor.
Güneş panellerinde gümüş, hücrelerdeki iletken sınırlar ve elektrot kaplamaları için kullanılıyor. Yüksek iletkenliği sayesinde gümüş, güneş ışığından üretilen elektriğin toplanmasında en verimli metal olarak biliniyor. Standart bir güneş panelinde 15 ila 25 gram gümüş bulunurken, yeni kuşak TOPCon ve HJT panelleri daha fazla gümüş tüketiyor. Araştırmacılar, bu durumun gümüş talebini daha da artırdığına dikkat çekiyor.
Rapora nazaran, 2030’a kadar PV üretim kapasitesi yıllık 1 teravatın üzerine çıkacak. Buna yeni teknolojilere geçişin de eklenmesiyle gümüş talebinin önümüzdeki beş yıl içinde iki katına çıkacağı varsayım ediliyor.
Bu senaryo gerçekleşirse, yıllık gümüş arzının yaklaşık yüzde 40’ı yalnızca PV sanayisine ayrılacak. Bu nedenle uzmanlar, gümüş tüketiminde yenilikçi tahlillerin süratle bulunması gerektiğini söylüyor.
Güneş panellerinde gümüşe alternatif olabilecek bakır, grafen ve grafit üzere gereçler üzerinde çalışmalar sürüyor. Ayrıyeten lazerle şekillendirme ve geri dönüşümlü alüminyum kullanımı üzere prosedürlerle de gümüş tüketimi azaltılmaya çalışılıyor.
Ancak bu alternatiflerin gümüşü büsbütün ikame etmesi hala sıkıntı. Bakırın oksitlenme eğilimi ve grafen tabanlı gereçlerin seri üretimdeki tutarsızlığı, aşılması gereken teknik zorluklar ortasında yer alıyor. Araştırmacılar, güç dönüşümünün sürdürülebilirliği için gümüş tüketiminde yenilikçiliğin ve daha verimli idarenin kaide olduğunu vurguluyor.
