Güneş gücü konusunda uzun vakittir gündemde olan inovatif bir fikir, Japon araştırmacıların gerçekleştirdiği başarılı bir test sayesinde gerçeğe dönüşmeye bir adım daha yaklaştı. Yapılan son deneyler, alçak Dünya yörüngesindeki uydulardan Dünya’ya kablosuz güç iletiminin mevcut teknolojiyle bile mümkün olduğunu gösterdi. Bu gelişme, klasik güneş panellerinin handikaplarını ortadan kaldıracak, kesintisiz ve sürdürülebilir bir güç kaynağı oluşturma potansiyeline sahip. Japonya Uzay Sistemleri (JSS) tarafılan yürütülen testlerde, yüksek süratle hareket eden bir jet uçağından, yere pozisyonlandırılmış antenlere muvaffakiyetle güç ışınlandı. Bu deney, ileride uzaydaki güneş panellerinden Dünya’ya mikrodalga yoluyla güç iletimi için kullanılabilecek pek çok teknolojinin işlerliğini doğrulamış oldu.
JSS’nin evvelki deneylerinde100 metreye kadar kablosuz güç transferi muvaffakiyetle test edilmişti. Son deneyde ise saatte yüzlerce kilometre süratle seyreden bir jetten 5 kilometre uzaklıktaki antenlere muvaffakiyetle güç iletildi. Jet, farklı açılardan gelen sinyalleri test etmek maksadıyla anten dizisinin üzerinden uçarak yönlendirilen mikrodalga iletiminin doğruluğunu da kanıtlamış oldu.
Kullanılan sistem, kuantum teşebbüs ve faz dizili mikrodalga anten teknolojisi prensiplerine dayanıyor. Bu prosedür, çok sayıda mikrodalga verici antenin senkronize biçimde çalıştırılmasını içeriyor. Her bir anten, belli bir frekansta ve fazda mikrodalga üretirken, sistem bu dalgaların muhakkak bir tarafta üst üste binerek konstrüktif teşebbüs oluşturmasını sağlıyor. Birebir vakitte istenmeyen taraflardaki dalgalar birbirini söndürerek destrüktif teşebbüs yaratıyor. Böylelikle, güç dalgaları sadece hedeflenen tarafa odaklanmış oluyor. Böylelikle milyonlarca küçük sinyal, tek ve güçlü bir güç ışını hâlinde, yüksek hassasiyetle yönlendirilerek maksada ulaştırılıyor.
Uzaya Kurulacak Güneş Santralleri, Artan Güç Muhtaçlıklarını Karşılamak İçin Kullanılabilir
Yeryüzünde kurulu güneş santrallerine kıyasla yörüngedeki panellerin birçok avantajı bulunuyor. Atmosferin tesirinden arınmış bir ortamda çalıştıkları için çok daha fazla güç toplayabiliyorlar. Ayrıyeten bu sistemler, gece saatlerinde dahi güç iletimi yapabildiğinden, 7/24 kesintisiz bir kaynak oluşturma potansiyeline sahip. Üstelik, Dünya’daki büyük alanlara yayılan güneş yahut rüzgar santrallerine kıyasla, bu teknolojinin gerektirdiği kara alanı çok daha az. Zira yüzeyde yalnızca alıcıların kurulması kâfi oluyor.
Sadece bilim dünyası değil, teknoloji bölümü de son devirde bu fikir üzerinde durmaya başladı. Hatırlarsanız daha birkaç hafta evvel eski CEO’su Eric Schmidt misal bir fikri gündeme taşımış ve yapay zekanın güç gereksinimlerini karşılamak için uzaya data merkezleri kurulmasını önermişti. Schmidt’in yeni şirketi Relativity Space’in ortalarında yer aldığı çeşitli teşebbüsler, bu alanda projeler geliştirmeye başladı bile.
Ancak bu teknolojinin önünde hâlâ kimi önemli maniler bulunuyor. Mikrodalga formuna dönüştürülen gücün, tekrar kullanılabilir elektriğe çevrilmesi sırasında yaşanan kayıplar kıymetli bir sorun teşkil ediyor. Ayrıyeten, tüm yapay uydular üzere bu paneller de mikrometeor çarpışmaları ve uzay enkazı riskiyle karşı karşıya. Bununla birlikte, mikrodalga ışınlarının teorik olarak silaha dönüştürülebilme ihtimali de kimi güvenlik telaşlarını beraberinde getiriyor.
JSS, uzun vadede bu enerjiyi 36 bin kilometre yükseklikteki sabit yörünge uydularından Dünya’ya aktarmayı hedefliyor. Öbür yandan başta ABD ve Çin olmak üzere öbür ülkelerde de benzeri projeler hayata geçiriliyor. Artan güç gereksiniminin yörüngeye kurulacak güneş gücü istasyonlarıyla karşılanması ihtimali, giderek daha gerçekçi bir düzleme oturuyor.
