Evrende hidrojenden daha bol bulunan bir kimyasal element yok, lakin saf ve kullanıma hazır bir formda elde edilmesi tekrar de sıkıntı. Ve bu durum, hidrojenle çalışan araçların sonunu getirmek üzere. En azından şu an için…
Hidrojeni petrol ve doğalgazı kullandığımız üzere kullanabilmek için onu endüstriyel olarak üretmemiz gerekiyor. Sorun şu ki, üretim süreci biraz güç ve birebir vakitte karbon salınımına sebep oluyor. Gerçi elektrikli araba üretmek de önemli bir karbon salınımına sebep oluyor ancak tanınan olma yarışını elektrikli arabalar kazanmış görünüyor. Hidrojenle çalışan araçlar ise pes etmek üzere.
Hidrojeni inançlı biçimde depolamak ve taşımak için geliştirilen altyapının eksikliği nedeniyle tüketim alanları epeyce sonlu. Araçlara yakıt sağlamak için gerekli dolum istasyonları az sayıda; bu istasyonların kurulması ayrıyeten milyon dolarlara mal oluyor. Ayrıyeten hidrojen gazı, düşük tutuşma gücü ve yüksek yanıcılığı nedeniyle patlamaya elverişli; depolandığı metal borular da vakitle kırılma üzere güvenlik riskleri taşıyor.
Enerji verimliliği de hidrojenin aleyhine. Hidrojeni elde etmek için evvel elektrik üretmek, akabinde suyu elektroliz yoluyla ayrıştırmak, sıkıştırmak ya da sıvılaştırmak ve nihayet yakıt hücresinde tekrar elektrik üretmek gerekiyor. Bu süreçte toplam güç kaybı %60–70’lere ulaşabiliyor. Meğer bataryalı elektrikli araçlarda, elektrik direkt kullanıldığı için verimlilik çok daha yüksek—yaklaşık %80–95 randıman alınabiliyor.
Hidrojen iktisadı için şimdi erken
Öte yandan daha pak, verimli ve inançlı halde hidrojen üretmenin yolları hala araştırılıyor. Şayet bu çalışmalar başarılı olursa, yalnızca arabaları değil, uçakları ve hatta uzay gemilerini bile hidrojenle çalıştırmak mümkün olabilir. Lakin o vakte kadar lityum-iyon pillerin üzerinde hareket eden elektrikli arabalara mecburuz üzere görünüyor.
