Bir vakitler, resmi tatil günleri dışında toplumlar haftada 6 gün çalışırken, çağdaş çağda bu çalışma nizamı haftada 5 güne düşürüldü. Hatta Avrupa’da çalışma mühletinin haftada 45 saatin altında tutulması için yasal düzenlemeler yapıldı.
Şimdi yeni bir araştırmada, dört günlük çalışma haftasının yararları ortasında daha yüksek iş tatmini, daha güzel fizikî sıhhat, gelişmiş zihinsel sıhhat, gelişmiş iş performansı, daha az tükenmişlik sendromu, daha düşük yorgunluk düzeyleri ve uyku sorunlarının azalması üzere ayrıntılar sayılıyor.
İş dünyası değiştikçe, sanayi ihtilaliyle birlikte hayatımıza giren 5 günlük çalışma haftasının değişme ihtimali de artıyor. Birçok kuruluş artık dört günlük çalışma haftasını hayata geçirme fikrini kıymetlendiriyor. Bu, fazladan bir “hafta sonu” müsaade günü vererek yahut her iş günü çalışma saatlerini azaltarak gerçekleştirilebilir.
Bu yapının yararlarını test etmek için Boston College’daki sosyologlar, Avustralya, Kanada, Yeni Zelanda, Birleşik Krallık, İrlanda ve ABD’deki 141 kuruluştan 2.896 çalışanı kapsayan 6 aylık bir dört günlük çalışma haftası denemesi gerçekleştirdiler.
Mutluluğu sırrı: Az fakat öz çalışmak
Buna nazaran, dört günlük bir çalışma haftası deneyimleyen bireyler, beş günlük bir çalışma haftası uygulayan şirketlere kıyasla tükenmişliklerinde daha büyük azalmalar olduğunu, ayrıyeten iş tatmini ve ruh sıhhatinde güzelleşmeler olduğunu bildirdiler. Çalışma haftalarında 1-4 saat ve 5-7 saat azaltım uygulanan çalışanlar bile bundan faydalandı; uyku meseleleri ve yorgunluk düzeyleri azaldı, ayrıyeten ferdi çalışma hünerleri gelişti.
Çok değil yalnızca 15 sene evvel, “ev-ofis” çalışma sistemi bile büyük bir dirençle karşılanıyordu ve şirketler buna asla müsaade vermeyeceklerini açıklıyordu. Fakat vakit ortaya çıkardı ki, pek çok şirket ev-ofis çalışma sistemiyle işlerini yürütebildiklerini gördüler. Yapay zekanın ve işsizliğin yükseldiği bir dünyada, yakın gelecekte 4 günlük çalışma haftası fikrinin de hayata geçmesi sürpriz olmayabilir.
