Örümceklerle müsabakayı bekleyeceğimiz birtakım yerler vardır: Meskenin karanlık bir köşesi, kullanılmayan bir odanın tavanı ya da tabiatta tenha bir mağara… Lakin gökyüzünden örümcek yağdığını görmek, birçok insanın aklının ucundan bile geçmez. Meğer bu sahne, vakit zaman hakikaten yaşanıyor. Üstelik sırf bir efsane ya da kent efsanesi değil.
Farklı coğrafyalarda, örneğin Avustralya’dan Brezilya’ya kadar pek çok ülkede periyot devir “örümcek yağmurları” gözlemlendi. Bazıları buna “melek saçı” ismini veriyor. Lakin bu gizemli imgenin ardında yatan şey, tabiatın inanılmaz lakin mantıklı bir davranış biçimi: Balonculuk.
Bu iplikler, havada bir cins aykırı paraşüt tesiri yaratıyor ve örümcekler yere düşmek yerine üst hakikat taşınıyor. Rüzgarın ya da atmosferdeki elektrik alanlarının tesiriyle havalanan bu canlılar, bazen kilometrelerce uzağa seyahat edebiliyor. Hatta hava neredeyse sakinken bile havalanmaları mümkün olabiliyor.
Bu seyahat her ne kadar şık görünse de, son derece riskli. Yolda karşılaşabilecekleri yırtıcı hayvanlar, değişken hava şartları ve uygun olmayan iniş noktaları, birden fazla örümcek için tehlike manasına geliyor. Tekrar de bu davranış, tiplerinin hayatta kalabilmesi için evrimsel olarak gelişmiş tesirli bir strateji.
Neden bazen yağmur üzere görünüyorlar?
Aslında balonculuk çok yaygın bir davranış. Fakat örümcekler ekseriyetle ferdî ya da küçük kümeler halinde hareket ettiğinden fark edilmeden geçip gidiyorlar. Ne var ki birtakım periyotlarda, hava şartları pek çok örümceği tıpkı anda harekete geçmeye teşvik edebiliyor. İşte bu toplu kalkışlar sırasında, gökyüzünde süzülen binlerce ince iplik ve örümcek birlikte görülünce, ortaya “yağmur üzere yağan örümcekler” imajı çıkıyor.
Bu sahneler, birinci anda huzursuz edici olabiliyor. Ancak arkasında yatan düzenek, tabiatın karmaşık ancak nizamlı işleyişine dair kıymetli ipuçları taşıyor.
Uçuşun kapalı gücü: Elektrik alanları
Yapılan araştırmalar, örümceklerin yalnızca rüzgarı değil, atmosferdeki elektriksel değişimleri de kullandığını gösteriyor. 2018 yılında yürütülen bir çalışmada, elektrik alanlarının da bu hareketi kolaylaştırdığı ortaya kondu. Yani örümcekler, adeta görünmez kuvvetlerle taşınarak gökyüzünde yol alabiliyorlar.
